Uitgaan van eigen kracht
Ik heb mij gekwalificeerd voor zowel de Europeese als de Wereld kampioenschappen judo voor junioren. Dat doe je niet door aardig te zijn of de kantjes er van af te lopen, maar door keihard te trainen en te leven voor mijn sport. Op het juiste moment pieken en door medailles te winnen op Europa- Cups.
Na mijn teleurstellende optreden tijden het EK heb ik lang nagedacht over wat er mis was gegaan. Verliezen kan, maar ik was teleurgesteld in mijzelf, de manier waarop ik verloor was teleurstellend. Mijn voorbereiding op de wedstrijd was goed, ik was er klaar voor, voelde mij sterk en zelfverzekerd. En zoals we weten liep het anders. Ik was niet mezelf! Ik ben niet uitgegaan van mijn eigen kracht maar heb teveel gefocust op mijn tegenstander.
Ik ben een gevoels-judoka, voel het moment aan en moet het hebben van mijn techniek. Dat was nou precies wat ik die ochtend op de tatami niet liet zien. Ik kende haar sterke punten en wist wat ik daar tegen zou moeten doen. Het zat allemaal in mijn hoofd. En daar ging het mis!! Ik moet niet teveel nadenken en gewoon lekker judoën. Niet aanpassen aan de ander maar mijn spel aan de ander op leggen. Een leermoment welke ik liever op een ander toernooi had ervaren dan op het EK.
Het is zoals het is gegaan. De focus is er, mijn doel heb ik helder voor ogen. Mijn berg zal ik overwinnen. Stap voor stap op weg naar mijn doel. Er is niets wat ik liever wil. Ik zal ervaren, ondergaan, leren en toepassen. Het EK was een harde les. Nu reflecterend en terugkijkend heb ik twee stappen vooruit gemaakt. Laat het WK maar komen.